Kanji, karakters of ideogrammen om begrippen aan te geven. In Japan worden ongeveer 13.000 van deze oorspronkelijk Chinese karakters gebruikt, ca. 3.000 daarvan zijn voor dagelijks gebruik. Hiragana (letterlijk: 'gewone, alledaagse, kana'), een sierlijk lettergrepenschrift. Dit schrift bestaat uit 48 karakters en 30 alternatieve tekens (een karakter met een extra leesteken, " of °). Het wordt vaak naast het Kanji gebruikt, omdat het eenvoudiger te leren is. Bovendien worden grammaticale woorden en partikels, woorden die geen kanji hebben, en uitgangen (okurigana) van werkwoorden en i-adjectiva in hiragana geschreven. Katakana (letterlijk: 'gefragmenteerde kana'), een hoekig lettergrepenschrift. Net als het hiragana bestaat het uit 48 karakters en 30 alternatieve tekens (waarbij dezelfde leestekens worden toegevoegd). Katakana wordt vooral gebruikt voor leenwoorden, buitenlandse namen en namen van dieren en planten. Daarnaast kent men in Japan Arabisch-Indische cijfers en het Romaji, Japanse woorden omgezet in het westerse (Latijnse) schrift. Romaji is niet echt een onderdeel uit het schrift, het is een transcriptiemethode.

Het Japanse schrift heeft geen spaties. In de gesproken taal kan je wel individuele 'woorden' herkennen, maar een hele zin wordt als één woord weergegeven.

De regels voor het maken van afbrekingen en lay-out in het algemeen zijn uiterst complex in het Japans.